Złote zasady mówienia „nie” dziecku – INFOGRAFIKA
Jak mówić „nie” dziecku? Czy w ogólne należy mówić „nie”?
Jak mówić „nie” dziecku? Czy w ogólne należy mówić „nie”?
Wszyscy wiemy, że podstawą budowania dobrych relacji z dziećmi jest skuteczna komunikacja. Tyle, że to strasznie abstrakcyjne. Jak to konkretnie robić?
Czy bycie najstarszym, najmłodszym lub środkowym dzieckiem ma wpływ na osobowość? Co za tym idzie – czy w wychowaniu powinniśmy brać pod uwagę kolejność urodzenia się naszych dzieci?
Czy współczesne dzieci mają większe szanse na odniesienie sukcesu życiowego niż pokolenie ludzi urodzonych czterdzieści i więcej lat temu? Na ile przemiany ustrojowe, podniesienie stopy życia i nowoczesne metody wychowawczo-opiekuńcze zapewniają dzieciom lepszy start w życiu?
Nie boisz się, że twoje dzieci nie będą się potrafiły odnaleźć w społeczeństwie? Skąd ty znajdujesz na to czas, przecież to normalnie heroizm? Nie brakuje ci przypadkiem kompetencji, żeby uczyć swoje dziecko? Co z socjalizacją?
Ponieważ coraz większy procent dzieci wychowywanych jest jako jedynacy, coraz ważniejszym pytaniem staje się, czy to dobrze, czy nie za bardzo?
Ktoś nadużył zaufania Twojego dziecka i upublicznił jego zwierzenia, jakaś grupa znęca się, starannie ukrywając to i składając wspólne zeznania przed nauczycielami. Czujesz się bezradny. Co możesz zrobić?
Czego możesz się nauczyć na typowych warsztatach dla rodziców, dzięki czemu Twoje dziecko wyrośnie na ciamajdę życiową.
Dzieci, a zwłaszcza nastolatkowie, szukają kogoś, kto będzie dla nich autorytetem, wzorcem zachowań do naśladowania, idolem, kimś o którym może powiedzieć: „chciałbym być taki jak on”. Jak pomóc dziecku dobrze wybrać?