„Dzieciom mniej więcej do czternastego roku życia nie nakładajcie żadnych stałych obowiązków. W ciągu kolejnych kilku lat zostaniecie za to nagrodzeni z ich strony uczynnością, która jest dużo bardziej konstruktywna dla obu stron, niż regularne wykonywanie wyznaczonych obowiązków.” Jesper Juul „Twoja kompetentna rodzina”.
Czy bycie najstarszym, najmłodszym lub środkowym dzieckiem ma wpływ na osobowość? Co za tym idzie – czy w wychowaniu powinniśmy brać pod uwagę kolejność urodzenia się naszych dzieci?
Czy współczesne dzieci mają większe szanse na odniesienie sukcesu życiowego niż pokolenie ludzi urodzonych czterdzieści i więcej lat temu? Na ile przemiany ustrojowe, podniesienie stopy życia i nowoczesne metody wychowawczo-opiekuńcze zapewniają dzieciom lepszy start w życiu?
Czego możesz się nauczyć na typowych warsztatach dla rodziców, dzięki czemu Twoje dziecko wyrośnie na ciamajdę życiową.
Czy rodzice nieświadomie zachęcają chłopców do agresywnych zabaw? Czy warunkujemy dziewczynki by bawiły się lalkami a zniechęcamy je do zabaw w których mogą pokazać siłę? Czy powinniśmy kupować dzieciom wyłącznie neutralne płciowo zabawki, by unikać narzucania stereotypowego obrazu roli mężczyzny i kobiety?
Przypominam tekst, który nic nie stracił na swojej aktualności, a wręcz zyskał w kontekście podejmowanych przez środowiska proaborcyjno proantykoncepcyjne nacisków na wprowadzenie obowiązkowej sexedukacji do polskich szkół.
“Moja krewna zaczęła stosować na kilkumiesięcznym synu metodę “crying down”, która polega na tym, że po wieczornym nakarmieniu dziecka zostawia się go i gdy zaczyna płakać, nie wolno go utulić i uspokoić.
„Chcę, żebyście odpowiedziały na jedno pytanie: „Co nie jest na liście rzeczy, wzbudzających poczucie winy?” Można by pomyśleć, że poprosiłam o nominację do konkursu na najbrzydsze niemowlę.